Znajdź nas na:

Wybierz język:

Elektrokoagulacja – usuwanie zmian skórnych

Elektrokoagulacja – usuwanie zmian skórnych

Elektrokoagulacja inaczej diatermia chirurgiczna to metoda elektrochirurgii stosowana w medycynie i kosmetologii. Wykorzystuje się podczas niej działanie prądu elektrycznego zmiennego o dużej częstotliwości. Polega na ścięciu (koagulacji) białka za pomocą łuku elektrycznego. Jest używana przy leczeniu włókniaków, kurzajek i innych zmian skórnych, usuwaniu zbędnego owłosienia, a także do zamykania naczynek krwionośnych, w zastępstwie skalpela w celu ograniczenia krwawienia z powstałej rany. Jest to zabieg bezinwazyjny i szybki, który pozwala na uniknięcie sączących się ran i zakładania szwów.

 

Zabieg wykorzystuje prąd zmienny o wysokiej częstotliwości i niskim napięciu. Zmienione chorobowo miejsca są poddawane działaniu specjalnej elektrody (igły do elektrokoagulacji) podłączonej do źródła prądu. Pod wpływem prądu elektrycznego oraz wytwarzanej przez niego wysokiej temperatury (nawet do 200°C) dochodzi do termolizy, czyli drobnego „oparzenia” naczynia, a w rezultacie do uszkodzenia (ścięcia, koagulacji) białka zlokalizowanego w tkance. Uszkodzenie niepożądanych zmian jest natychmiastowe. W efekcie elektrokoagulacja prowadzi do wypalenia tkanki tworzącej zmianę. Po zabiegu często nie pozostają żadne ślady lub są to niewielkie blizny, które zwykle zależą od usuwanej zmiany.

Przy pomocy tej metody można usunąć min.:

  • brodawki wirusowe dłoni i stóp (tzw. kurzajki);
  • brodawki płaskie zwane brodawkami młodocianych;
  • brodawki łojotokowe potocznie zwane brodawkami starczymi;
  • włókniaki;
  • kępki żółte;
  • prosaki;
  • kaszaki;
  • mięczaki zakaźne;
  • przerośnięte gruczoły łojowe i potowe;
  • rozszerzone naczynia krwionośne na twarzy i ciele;
  • naczyniaki gwiaździste.

Jak przebiega zabieg?

Dermatolog przeprowadza zabieg w znieczuleniu miejscowym lub bez w zależności od rozmiaru zmian, ich lokalizacji i odporności na ból pacjenta. Urządzenie do elektrokoagulacji ma różne końcówki, które dobiera się w zależności od potrzeb. Mogą to być nożyki, pętelki, kulki lub igły. Elektrokoagulacja trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut, towarzyszy jej niezbyt przyjemny zapach ścinającego się białka. Długość trwania zabiegu zależy od wielkości powierzchni poddawanej działaniu elektrody.  W miejscu usuwanej zmiany może pojawić się delikatne krwawienie.

Jak należy się przygotować do zabiegu?

Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalizującym się w zabiegach dermatologicznych i mającym doświadczenie chirurgiczne. Pacjent zostanie poinformowany przez lekarza specjalistę o czynnościach związanych z zabiegiem, przeciwskazaniach i postępowaniu po zabiegu.

Czy zabieg jest bolesny?

Sam zabieg nie jest zupełnie bezbolesny, wszystko zależy od wytrzymałości bólowej pacjenta. Istnieje możliwość zastosowania znieczulenia miejscowego, które stosuje się bezpośrednio na zmianę kilka minut przed zabiegiem.

Jak długo trzeba czekać na efekt?

W leczeniu jednej zmiany skórnej elektrokoagulacja najczęściej nie wymaga powtórzeń. W miejscu koagulowanej zmiany może pojawić się drobne krwawienie, a następnie mały strupek. Okres gojenia się trwa od 5 do 21 dni.

Zalecenia po zabiegu

  • nie powinno korzystać się z gorącej kąpieli i sauny 14 dni po zabiegu;
  • nie powinno korzystać się z solarium oraz wystawiać miejsca po zabiegu na działanie słońca przez 4 tygodnie po zabiegu;
  • nie zaleca się wykonywania intensywnych ćwiczeń fizycznych  przez 7dni po zabiegu;
  • estetycznemu gojeniu sprzyja zakładanie opatrunków z użyciem kremów i maści odkażających i przyspieszających gojenie.
  • należy zgłosić się na wizytę kontrolną po zabiegu.

Przez pierwsze dni powinno się również unikać:

  • mydła, spirytusu, toników na bazie alkoholu;
  • peelingów i innych zabiegów;
  • wycierania miejsca po zabiegu (można je delikatnie osuszyć).

Reakcja skóry po zabiegu:

  • pacjenci odczuwają lekką bolesność lub pieczenie w miejscu zabiegu;
  • może pojawić się niewielki obrzęk lub rumień;
  • niezwykle rzadko mogą pojawić się zmiany zabarwienia skóry lub blizny, są one jednak następstwem zdrapywania strupków przez pacjenta.

 

W przypadku wystąpienia niepokojących zdarzeń, objawów niezbędna jest konsultacja z lekarzem wykonującym zabieg.

Przeciwwskazania

  • cukrzyca;
  • zaburzenia układu krążenia;
  • zaburzenia krzepnięcia krwi;
  • ciąża;
  • wszczepiony rozrusznik serca;
  • choroba nowotworowa.